خرابی آوار “برگزیت” بر سر صنعت خودروی انگلستان

اکثر نظرسنجی‌ها غلط از آب درآمد، این‌طور نیست؟ شاید رقابتی نزدیک خوانده شود اما در نهایت نزدیک 52 درصد از جمعیت 33 میلیونی رأی‌دهندگان در همه‌پرسی صورت گرفته در بریتانیا خواستار خروج این کشور از اتحادیه‌ی اروپا شدند؛ و این‌گونه مسائل زیادی به وجود آمد.

صنعت خودروی بریتانیا یکی از اولین‌هایی است که پیامدهای این همه‌پرسی را احساس کرده و آنچه که در آینده رخ می‌دهد می‌تواند اقتصاد این کشور و همچنین آینده‌ی تقریباً 800 هزار شغل موجود در این صنعت گسترده را تحت تأثیر قرار دهد.

زمانی که اوایل امسال نخستین زمزمه‌های این همه‌پرسی شروع شد، انجمن بازرگانان و سازندگان موتوری (SMMT) که دربردارنده‌ی همه‌ی کارخانه‌های بزرگ است حرف از علاقه به ماندن در اتحادیه‌ی اروپا به میان آورد.

مدیرعامل SMMT آقای مایک هوز در آن زمان این‌گونه گفته بود:

پیام صنعت خودروی بریتانیا واضح است: عضوی از اتحادیه‌ی اروپا بودن برای آینده‌ی این صنعت، برای امنیت شغلی، سرمایه‌گذاری و رشد و توسعه حیاتی و مهم است. صنعت خودروی بریتانیا در حال پیشرفت بوده و رکوردهای جدیدی را در زمینه‌ی صادرات و خرید خودروهای جدید بر جای گذاشته است. اعضای ما خاطرنشان کرده‌اند که خروج از اتحادیه‌ی اروپا می‌تواند همه‌ی این موارد را به خطر بیندازد.

در سال 2015، رکورد تولید یک و نیم میلیون خودرو در بریتانیا به ثبت رسیده که 57 درصد این تعداد به کشورهای عضو اتحادیه صادر شده‌اند. عضو اتحادیه بودن به این معنی است که تعرفه‌ی گمرکی وجود ندارد و از طرف دیگر هم کشورهای عضو استانداردهای تولیدی یکسانی را به اشتراک می‌گذارند اما اگر بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا خارج شود، این موارد تغییر خواهند کرد و توافق‌نامه‌ها و مقررات جدیدی وضع خواهند شد.

اوضاع حتی پیچیده‌تر هم خواهد شد چراکه همه‌ی خودروسازان بزرگ توسط شرکت‌های تابعه و یا خارجی‌ها خریداری شده‌اند که اکثر آن‌ها آسیایی بوده و پس از اعلام نتایج همه‌پرسی شاهد سقوط بازارهای سرمایه بوده‌اند. تویوتا به مدت نیم‌قرن است که در بریتانیا حضور دارد و نیسان نیز پرسنل 8 هزار نفری داشته و 475 هزار دستگاه خودرو را در انگلستان تولید کرده که 80 درصد آن به کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا صادر شده است.

مدیرعامل رنو-نیسان آقای کارلوس گوسن پیش از این گفته که در مورد برگزیت، تولید در کارخانه‌ی ساندرلند بر پایه‌های مورد به مورد امتحان خواهد شد. احساسی مشابه با خودروسازهای دیگری چون تویوتا، هوندا، فورد، جنرال موتورز، گروه فولکس‌واگن و جگوار لندروور. چه آنکه هیچ‌کسی نمی‌خواهد در فضایی تردیدآمیز کار کند.

البته همه همین طرز تفکر را ندارند، برای مثال، دیلی اکسپرس گزارش داده که مدیرعامل استون مارتین آقای اندی پالمر گفته که 1800 کارمند شرکت که اثر منفی بالقوه بر تولید ناخالص ملی بریتانیا محسوب می‌شوند احتمالاً با تنزل ارزش پوند انحراف می‌یابد که این نیز باعث رقابتی‌تر شدن صادرات ما می‌شود. شاید گفته‌های او درست باشد اما به این سادگی‌ها هم نیست. توافق‌نامه‌های تجاری جدید هم برای صادرات و هم برای واردات باید امضا شوند و کسی نمی‌داند که این مذاکرات چقدر طول خواهد کشید.

نخست‌وزیر انگلستان، دیوید کامرون، استعفا داده و حتی اگر با این استعفا موافقت شود، حداقل دو سال و شاید هم بیشتر طول خواهد کشید تا اثرات این همه‌پرسی به‌طور کامل نمایان شود. بهتر است تا آن زمان زود نتیجه‌گیری نکنیم.

منبع: carscoops