اتحاد جماهیر شوروی سابق و همین‌طور روسیهٔ فعلی برخلاف صنعت هوافضا و نظامی قدرتمند، هیچ‌گاه صنعت خودروی پیشرفته‌ای نداشته و معدود خودروهای ساخت این کشور نیز در عرصهٔ جهانی حرفی برای گفتن ندارند. بااین‌حال روسیه خودروسازان کوچک و بزرگ زیادی چون لادا، گاز، تاگاز، زیل، یوآز، سئاز، زاز و… دارد که فروش محصولاتشان صرفاً محدود به بازار داخلی و یا نهایتاً کشورهای مشترک‌المنافع می‌شود.
یکی از خودروسازان معتبر شوروی سابق و همین‌طور روسیهٔ فعلی، شرکت زیل است که بیشتر به ساخت خودروهای لوکس و تشریفاتی مشهور است. این شرکت در سال 1987 ساخت سدان لوکسی را بانام 4102 را جهت جایگزینی با مدل قدیمی 41047 آغاز کرد. زیل 4102 به‌عنوان یک وسیلهٔ نقلیهٔ رسمی برای رهبران شوروی طراحی‌شده بود.
ساخت اولین پروتوتایپ این خودرو در سال 1987 در خط مونتاژی در مسکو آغاز شد و در سال 1989 ساخت آن تکمیل شد. نمونهٔ دوم نیز در سال 1990 تولید گردید؛ اما از زیل 4102 فقط همین دو دستگاه ساخته شد و هرگز به تولید انبوه نرسید چراکه میخائیل گورباچف، رهبر وقت اتحاد شوروی به دلیل اینکه خودروی نهایی چندان موردتوجه‌اش قرار نگرفت با تولید انبوه آن مخالفت کرد.
هیچ‌گونه اطلاعات رسمی در رابطه با موتورهای مورداستفاده در 4102 منتشر نشد اما در بسیاری از منابع برای آن سه پیشرانه ذکرشده است که عبارت‌اند از: یک موتور 4.5 لیتری V6، یک واحد 6 لیتری V8 و یک پیشرانهٔ عظیم 7 لیتری دیزل. جهت انتقال قدرت نیز دو گیربکس 5 سرعتهٔ دستی و یا 4 سرعتهٔ اتوماتیک وجود داشت که نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کردند.
اما چه چیزی این خودرو را خاص و منحصربه‌فرد می‌کند؟ در جواب این سؤال باید گفت با توجه به سطح کیفیت و مهندسی متوسط خودروهای ساخت روسیه، زیل 4102 یک شاهکار به‌تمام‌معنا است؛ زیرا در قسمت‌های از آن همچون سقف، درِ صندوق بار، کاپوت و سپرها از فیبر کربن استفاده‌شده بود! در طراحی 4102 به‌شدت از خودروهای بزرگ و لوکس ژاپنی الهام گرفته‌شده بود به‌طوری‌که شباهت زیادی به نسل اول لکسوس LS و برخی از محصولات مزدا دارد. بعلاوه در آن از برخی از المان‌های طراحی کادیلاک استفاده‌شده بود تا بتواند با مرسدس بنزهای E کلاس و S کلاس W123 و W126 که در آن دوران در اروپا بسیار محبوب بودند رقابت کند.
بعلاوه زیل 4102 اولین خودروی ساخت شوروی/روسیه بود که در آن از شیوهٔ ساخت بدنه روی شاسی استفاده‌نشده و از شیوهٔ ساخت پلت فرم مدرن بهره گرفته بود. این امر موجب شده بود که 4102 نزدیک به نیم تن وزن کمتری از 41047 داشته باشد. زیل 4102 در 10.5 ثانیه می‌توانست از صفر به‌سرعت 100 کیلومتر در ساعت دست یابد. مصرف سوخت آن نیز در نمونهٔ بنزینی V8 برابر با 18 لیتر در صد کیلومتر در هنگام حرکت با سرعت 90 کیلومتر در ساعت ذکرشده بود.
این خودرو ازلحاظ داخل کابین مسلماً راحت‌ترین خودروی آن زمان روسیه بود. تجهیزات استاندارد آن شامل رادیو AM/FM و پخش کاست، تنظیم برقی صندلی‌های جلو در دو جهت، صندلی‌های عقب قابل تنظیم، پنجره‌های برقی،برف‌پاک‌کن چراغ‌های جلو، فرمان هیدرولیک و بخاری می‌شد که در تیپ لوکس‌تر صندلی‌های چرمی، تهویه مطبوع و ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ نیز به آن افزوده می‌شد.