اولین تجربهٔ رانندگی با میتسوبیشی اکلیپس کراس

کراس‌اوور جدید میتسوبیشی اکلیپس کراس برای رقابت با سئات آتکا و پژو 3008 طراحی شده است، اما آیا می‌تواند به این هدف برسد؟

میتسوبیشی می‌گوید مدل جدید اکلیپس کراس یک کراس‌اوور متوسط است که با خودروهایی چون تویوتا C-HR، سئات آتکا و پژو ۳۰۰۸ به رقابت خواهد پرداخت و استارتی کاملاً جدید محسوب می‌شود. سازنده ژاپنی قصد دارد با این مدل جدید خریداران دیگر نام‌های بزرگ بازار را به‌سوی خود جذب کند. اینکه آیا این اتفاق روی خواهد داد یا نه فعلاً مشخص نیست ولی حالا ما قصد داریم با آزمایش اکلیپس کراس پاسخ این سؤال را دریابیم.

این کراس‌اوور جدید در سبد محصولات میتسوبیشی بالای ASX و زیر اوتلندر قرار می‌گیرد و فعلاً با یک پیشرانه ۱.۵ لیتری بنزینی عرضه می‌گردد اما بعداً یک موتور ۲.۲ لیتری دیزل هم برای آن ارائه خواهد شد. اولین چیزی که در مورد اکلیپس کراس متوجه می‌شوید این است که حداقل در جلو طراحی هوشمندانه‌ای دارد. دماغه زاویه‌دار، خط سقف شیب‌دار و خط شانه‌ای که به سمت بالا می‌رود، استایلی اسپرت را به این کراس‌اوور ژاپنی بخشیده‌اند که بیشتر به تویوتا C-HR شبیه است تا نیسان قشقایی. نمای عقبی اکلیپس کراس نیز با شیشهٔ دوتکه، منحصربه‌فرد طراحی شده است. چراغ‌های عقب هم با نواری باریک به یکدیگر متصل شده‌اند.

هوشمندی طراحی در داخل خودرو هم دیده می‌شود و در تریم و استایل نسبت به مدل‌های ASX و اوتلندر یک گام واقعی به سمت جلو برداشته است. کیفیت کنسول وسط بالا است و احساسی مانند لکسس دارد. همچنین حتی اگر قطعه‌های پلاستیکی مشکی‌رنگ بزرگ، خشک به نظر برسند اما خوش لمس و نرم هستند. صفحه‌نمایش هفت اینچی خودرو نیز در بالای داشبورد نصب شده و نسبتاً خوب به نظر می‌رسد. این صفحه‌نمایش پاسخ‌گویی خوبی دارد، گرافیک آن مدرن به نظر می‌رسد و استفاده از آن آسان است.

سیستم اطلاعاتی-سرگرمی اکلیپس کراس مطمئناً بهتر از سیستم نیسان قشقایی است اما رقبای اروپایی مانند سئات آتکا و پژو ۳۰۰۸ هنوز هم سیستم‌های بهتری دارند. همچنین در سیستم اطلاعاتی-سرگرمی اکلیپس کراس ناوبری ماهواره‌ای وجود ندارد که واقعاً دور از انتظار است اما به‌صورت استاندارد به کارپلی اپل و اندروید اتو گوگل مجهز شده که هر دو به‌خوبی کار می‌کنند و می‌توان گوشی هوشمند را از این طریق به خودرو متصل کرد.

صندلی‌ها در ارتفاع نسبتاً بالایی قرار دارند اما راحت بوده و حمایت مناسبی از بدن به عمل می‌آورند درحالی‌که موقعیت راننده نیز بسیار خوب است. همچنین حتی با وجود سانروف نیز همچنان فضای سر کافی در کابین وجود دارد اما سرنشینان قدبلند عقب متوجه سقف شیب‌دار خودرو می‌شوند. بااین‌حال در عقب فضای پای زیادی وجود دارد چراکه می‌توان برای ایجاد فضای بیشتر صندلی‌ها را به سمت عقب کشید.

اکلیپس کراس در جاده‌های صاف، نرم و روان احساس می‌شود اما در سرعت‌های پایین سواری آن کمی سفت و خشک می‌شود که هرچند به خشکی سئات آتکا نیست اما چاله‌ها و دست‌اندازهای بزرگ جاده را به داخل کابین انتقال می‌دهد؛ اما در پیچ‌ها اکلیپس کراس عملکرد مناسبی دارد. فرمان کمی سبک و بی‌احساس است اما دقیق و سریع عمل می‌کند و تقریباً مانند اوتلندر که پلت‌فرم مشترکی با آن دارد، در پیچ‌ها بادی رول (حرکت گهواره‌ای) دیده نمی‌شود. همچنین وجود سیستم چهارچرخ محرک نیز به معنای چسبندگی بالا است.

این خودرو به سیستمی بنام Super-All Wheel Control نیز مجهز شده که رانندگی و ترمزها را در هر چهارچرخ کنترل می‌کند و نیرو را به‌صورت خودکار به چرخی می‌فرستد که بدان نیاز دارد. حتی در صورت قرار دادن خودرو در حالت رانندگی برفی، این سیستم می‌تواند تا 60 درصد از قدرت موتور را به چرخ‌های عقب منتقل کند. هرچند اکلیپس کراس از لحاظ تیزی و چابکی به سئات آتکا نمی‌رسد اما احساس خوبی در جاده‌ها دارد؛ اما بااین‌وجود متأسفانه نمونهٔ مورد آزمایش ما عمدتاً به خاطر گیربکس CVT کمی تنبل احساس می‌شد.

اگر بیشتر در شهرها به‌تنهایی با خودرو تردد می‌کنید، این گیربکس CVT کارآمد، به‌خوبی کار می‌کند اما مانند دیگر گیربکس‌های CVT، اگر قصد فشار آوردن به خودرو را داشته باشید عملکرد چندان خوشایندی نخواهد داشت. گیربکس CVT اکلیپس کراس به‌گونه‌ای طراحی شده تا از یک گیربکس اتوماتیک تقلید کند اما این دو دنیا را به بدترین شکل به هم ربط داده است چراکه تعویض دنده‌های مجازی آن ناخوشایند است و رفتن به دنده‌های بالاتر در آن بیش‌ازاندازه طول می‌کشد.

البته پدال‌های فلزی زیبایی برای تعویض دندهٔ دستی در پشت غربیلک فرمان تعبیه شده اما به‌طور وحشتناکی به درخواست‌های راننده پاسخ نمی‌دهد؛ بنابراین بهتر است گیربکس در حالت اتوماتیک باقی بماند. همچنین خوشبختانه گیربکس دستی هم برای اکلیپس کراس قابل سفارش است؛ اما پیشرانهٔ 1.5 لیتری بنزینی نمونهٔ مورد آزمایش ما بهترین ارتباط را با گیربکس دارد. این پیشرانه‌ای آرام و روان است و به لطف گشتاور 250 نیوتن متری‌اش، پُر کشش احساس می‌شود. البته موتور در دورهای بالا پُرسروصدا می‌شود.

این پیشرانهٔ بنزینی به‌صورت ترکیبی در هر صد کیلومتر 7 لیتر سوخت مصرف می‌کند که چندان عالی نیست و فعلاً موتور دیگری هم برای آن قابل سفارش نیست اما همان‌طور که اشاره شد بعداً یک پیشرانهٔ 2.2 لیتری دیزلی به لیست موتورهای اکلیپس کراس اضافه خواهد شد که بجای گیربکس CVT با یک نمونهٔ هشت سرعتهٔ اتوماتیک عرضه می‌گردد. میتسوبیشی همچنین بر روی ساخت نسخهٔ هیبریدی این کراس‌اوور نیز کار می‌کند اما مانند اوتلندر از نوع پلاگین‌هیبریدی نخواهد بود چراکه قیمت گرانی پیدا می‌کند؛ بنابراین احتمالاً نسخهٔ هیبریدی اکلیپس کراس یک هیبریدی معمولی خواهد بود.

نتیجه

میتسوبیشی اکلیپس کراس جدید خودرویی خوش استایل بوده، کابین شیکی دارد و رانندگی آن نسبتاً آرام و مناسب است. در داخل این کراس‌اوور جدید ژاپنی فضای زیادی وجود دارد و پیشرانهٔ 1.5 لیتری آن نیز پُر کشش و روان است؛ اما وجود گیربکس CVT به معنای سروصدای زیاد و عدم رانندگی سرگرم‌کننده و جذاب است؛ بنابراین به‌احتمال‌زیاد نمونهٔ دیزلی وضعیت بهتری خواهد داشت یعنی همان‌طوری که میتسوبیشی واقعاً پتانسیل آن‌را دارد.

مشخصات فنی

منبع: AutoExpress